Więc przyszła sobota. Dzień wolny od pracy, szkoły.

Dzień święty, więc świątynie zapełniają sie wiernymi.

Dzień na zrobienie prania, wykąpanie sie. Na założenie swoich najładniejszych ubrań.

Nepalczycy kąpią sie zawsze w soboty. Myśle, ze tylko raz w tygodniu dlatego, ze warunki życia są ciężkie, woda jest droga i często trzeba ja przynosić z pobliskich źródeł czy ujęć wody.

My w domu mamy wodę w kranie, ale tylko zimną. A to i tak oznacza, ze mamy wiecej niż większość osób ktore tu znam. Ta woda nie nadaje sie do picia nawet po przegotowaniu, zmywamy nią naczynia, robimy pranie i kąpiemy sie w niej. Po wodę pitną chodzimy do źródła oddalonego o kilometr od naszego domu. Nieraz trzeba stać w kolejce i po 2 godziny aby napełnić baniak. Kosztuje to 5 rupi.

Sobota jest dniem kiedy wszystko jeszcze bardziej zwalnia.... Jest czas na gazetę, herbatę, odwiedziny, rozmowy.

Tu sie nigdy nigdzie nikt nie spieszy ale w sobotę to juz wogole wszystko sie zatrzymuje.

To jest tez dzień, w którym spożywa sie mięso, jeśli kogoś stać, bo kilogram mięsa koziego kosztuje 800 rupi, czyli jakieś 30 zł. Mięso jest więc dla bogatych. Średnio spożywa sie je raz w miesiącu, ale chyba kazdy tu chciałby widzieć je na stole co sobotę. Także kolejka do mięsnego lokalnego sklepu w sobote rano to czekanie około godziny. Za kilogram mięsa z kury płaci sie 400 rupi, czyli jakieś 20 zł, ale z tym to raczej ostrożnie, bo ciagle ogłaszają w wiadomościach, ze panuje w Kathmandu bird flu.

W soboty dziewczynki jeżdżą do centrum miasta na plac zabaw, który jest w centrum handlowym ( jedyny w mieście i płatny za godzinę) a ja zabieram Tenzina na basen. W drodze powrotnej robimy sobie nasz mały kawałek Europy, zahaczajac o dzielnice turystyczna, zabieram Tenzina na pizzę.

Właśnie odrabiamy prace domowa, żeby mieć to juz z głowy. Niedziela w Nepalu jest normalnym zwykłym dniem, więc Tenzin idzie jutro do szkoły. Tej pracy domowej to dostaje dużo, siedzimy nieraz i po poltorej godziny nad nią, to dużo jak na pięcio-latka, nawet we mnie coś sie buntuje.

Praca domowa jest z matematyki, pisowni angielskiego, nepalskiego i rysownia figur.

Oprocz tego w szkole maja jeszcze zajęcia z tańca i muzyki. Muzyka odgrywa bardzo wazna role w zyciu nepalczykow. Nie każdy potrafi tu pisać ale każdy umie tu śpiewać.